واقعیت های جالب درباره داوینچی شمارا شگفت زده میکند
والدین لئوناردو داوینچی
لئوناردو داوینچی پسر نامشروع یک سردفتر/ وکیل محترم به نام سر پیرو فروسینو دی آنتونیو داوینچی و یک زن روستایی جوان به نام کاترینا دی مایو لیپی بود و دوران کودکی خود را با مادرش در شهر آنچیانو ایتالیا گذراند. در کتاب ایزاکسون، او با این استدلال آغاز میکند که لئوناردو "شانس این را داشت که بدون ازدواج به دنیا بیاید" اگر پسری مشروع بود، از او انتظار می‌رفت که از خط پدری خود پیروی کند و سردفتر رسمی شود، و " او را به یکی از مدارس کلاسیک فلورانس می‌فرستادند تا در میان طبقات بالا و متوسط و ترقی یافته، یا در دانشگاهی درس بخواند، و به او گفته بودند که زمان را به طور کامل فرا خواهد گرفت." در کتاب ایزاکسون، او با این استدلال آغاز میکند که لئوناردو "شانس این را داشت که بدون ازدواج به دنیا بیاید" اگر پسری مشروع بود، از او انتظار می‌رفت که از خط پدری خود پیروی کند و سردفتر رسمی شود، و " او را به یکی از مدارس کلاسیک فلورانس می‌فرستادند تا در میان طبقات بالا و متوسط و ترقی یافته، یا در دانشگاهی درس بخواند، و به او گفته بودند که زمان را به طور کامل فرا خواهد گرفت." در عوض، لئوناردو فاقد آموزش مدرسه‌ای بود، اما قادر بود از تجربیات خود پیروی کند و از طریق تجربه کردن یاد بگیرد و آزاد بود که وارد هر یک از هنرهای خلاقانه مثل شعر، نقاشی و غیره شود
نام واقعی لئوناردو داوینچی
لئوناردو داوینچی نام مستعار او نیست: لئوناردو به معنای امروزی نام‌خانوادگی نداشت "داوینچی" به سادگی به معنای "داوینچی" است. نام او نام مستعار نیست: لئوناردو به معنای امروزی نام‌خانوادگی نداشت "داوینچی" به سادگی به معنای "داوینچی" است. وینچی روستایی در نزدیکی شهر فلورانس در منطقه توسکانی ایتالیا است.
در فرهنگ مدرن آمریکایی، مرسوم است که با نام آخر به مردم اشاره شود اما نه همیشه. دانته یک نام کوچک است، مانند گالیله،میکل آنژ و بسیاری از ایتالیایی‌ها که از آن زمان به بعد با نام‌های کوچک‌شان شناخته می‌شوند. اما مورخان مشکل متفاوتی با لئوناردو دی سر پیرو داوینچی دارند. شما ممکن است فکر کنید که این اقای داوینچی است اما منظور داوینچی است با اشاره به این که او اهل کجاست، مثل جئوفری از مونموث یا فیلیپ از مقدونیه. همه جا از موزه‌های بزرگ (مانند موزه لوور موزه هنر متروپولیتن) تا حراج خانه‌ها و محققان او را لئوناردو می‌نامند (بسیاری فیلم و رمان قانون داوینچی را برای استفاده گسترده از داوینچی به عنوان نام‌خانوادگی سرزنش می‌کنند)
تحصیلات لئوناردو داوینچی
با اینکه او به یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان تاریخ تبدیل شد، اما تحصیلات رسمی اندکی داشت. در خانه پدری خود، برای زبان لاتینی و ریاضیات، چند معلم داشت و هنگامی که ۱۴ سال داشت، در کارگاه نقاشی برجسته وروکیو در فلورانس به شاگردی پرداخت. لئوناردو داوینچی در طول هفت سال حضور خود در آنجا، اطلاعاتی در مورد بعضی از صنایع دستی از جمله تهیه پیش‌نویس، متالوژی، گچ ریزی و نجاری به دست آورد. او همچنین در معرض آشنایی با نقاشی و مجسمه‌سازی قرار داشت
لئوناردو داوینچی به کار بر روی آناتومی اجساد پرداخت
برای لئوناردو هیچ مانعی میان علم و هنر یا میان قلب و ذهن وجود نداشت. مطالعات علمی او به هنرش یاری رساند، او به طور خاص به کالبدشناسی انسان علاقه‌مند بود. در دهه ۱۴۸۰ علاقه او به مطالعه عروق و عضلات بدن منجر به تشریح‌های متعددی از اجساد انسان‌ها و حیوانات شد. تصور بر این است که تصویرپردازی‌های او از قلب، دستگاه عروقی، اندام‌های تناسلی و دیگر اجزا، نخستین نمونه‌های از این نوع در تاریخ است
پرتره‌های باقی مانده از لئوناردو داوینچی
اگر چه بسیاری از هنرمندان برجسته پس از لئوناردو داوینچی، از جمله ونگوک، مونه، سزان، پیکاسو و متیس، تعداد زیادی تصویر از خودشان به جا گذاشتند، لئوناردو داوینچی تنها یک تصویر از خود به جای گذاشت، پرتره یک مرد در رد چالک، که لئوناردو در حدود ۶۰ سالگی آن را کشید
تابلوی شام آخر لئوناردو داوینچی به طرزی معجزه‌آسا نجات یافت
این که تابلو هنوز در صومعه میلانز سانتا ماریا دل گرازی در معرض نمایش است چیزی شبیه به معجزه است. هنگامی که فرانسه در سال به میلان حمله برد، بحثی درباره لویی دوازدهم شایع بود که او علاقه داشت آن را را از دیوار جدا کند تا بتواند آن را با خود به خانه بیاورد. در سال ۱۷۹۶ تعداد زیادی از سربازان فرانسوی تابلو را تحت فشار قرار دادند و به سوی آن سنگ پرتاب کردند. و در سال ۱۹۴۳، زمانی که نیروهای متفقین منطقه را بمباران کردند، مسئولین کلیسا دیوار نقاشی را تقویت کردند به این امید که این کار برای حفظ امنیت آن کافی باشد. کلیسا به شدت آسیب‌دیده بود، اما شام آخر سالم بود.
تصویر لئوناردو از عیسی و حواریون او درست بعد از اینکه عیسی اعلام کرد "یکی از شما به من خیانت می‌کنید" ممکن است معروف‌ترین اثر او در کنار مونالیزا باشد. تابلو در زمان خود نیز مشهور بود و اروپایی‌ها مجذوب ترکیب آن شده بودند و اغلب سعی می‌کردند آن را در محیط‌های دیگر تکرار کنند
